Σχεδιασμός Φωτισμού
Ο σχεδιασμός ενός βασικού συστήματος φωτισμού απαιτεί την εξέταση πολλών παραγόντων, όχι μόνο της επίτευξης ενός επιθυμητού επιπέδου φωτισμού.
Πρέπει πρώτα να καθοριστούν βασικοί στόχοι, όπως:
• Τι είδους εργασίες θα εκτελεστούν σε
η περιοχή;
• Τι «διάθεση» χρειάζεται να δημιουργηθεί;
• Τι είδους φωτισμός θα δημιουργήσει ένα
άνετο περιβάλλον;
Υπάρχουν επίσης πρότυπα και νομοθεσία που
πρέπει να τηρούνται. Για παράδειγμα:
• Πόσο ενεργειακά αποδοτικό πρέπει να είναι το
να είναι ο φωτισμός;
• Πώς θα επηρεάσουν οι Κανονισμοί Δόμησης
σχέδιο;
• Απαιτείται φωτισμός έκτακτης ανάγκης;
Όταν όλοι αυτοί οι στόχοι και οι απαιτήσεις έχουν καθοριστεί, μπορούν να εκφραστούν ως μια σειρά κριτηρίων φωτισμού, προκειμένου να διευκολυνθεί ένας ποιοτικός σχεδιασμός φωτισμού.Τα κριτήρια που θα λαμβάνονταν κανονικά υπόψη είναι:
Επίπεδο φωτισμού
Τα επίπεδα φωτισμού για μια μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων και εργασιών βρίσκονται στο πρότυπο BS EN 12464-1: 2011 και στον Κώδικα Φωτισμού της Εταιρείας Φωτός και Φωτισμού.
Τα αναφερόμενα επίπεδα είναι η διατηρούμενη ένταση φωτισμού, η οποία είναι το ελάχιστο μέσο επίπεδο φωτισμού που θα πρέπει να επιτευχθεί κατά το σημείο της προγραμματισμένης συντήρησης.
Ομοιομορφία και Αναλογίες Φωτεινότητας
Ο συνδυασμός των επιλεγμένων φωτιστικών θα πρέπει να φωτίζει ομοιόμορφα το επίπεδο εργασίας και να φωτίζει κατάλληλα τους τοίχους και τις οροφές σε σχέση με τον φωτισμό της εργασίας, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ένα ευχάριστο και άνετο περιβάλλον. Σε συγκεκριμένους χώρους, ενδέχεται να απαιτείται αυξημένος κατευθυντικός φωτισμός για τη δημιουργία ενός καθορισμένου ή πιο οικείου περιβάλλοντος.
Αντηλιά
Το αποδεκτό επίπεδο θάμβωσης θα πρέπει να καθορίζεται κατάλληλα για την εφαρμογή, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες του BS EN 12464-1: 2011 και του Κώδικα SLL για τον Φωτισμό.
Χρώμα και ανακλαστικότητα δωματίου
Η χρωματική εμφάνιση των λαμπτήρων θα πρέπει να επιλέγεται για την εφαρμογή και να συμπληρώνει το χρωματικό συνδυασμό του εσωτερικού χώρου, το οποίο θα πρέπει να επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τις τιμές ανακλαστικότητας που θα επιτευχθούν. Οι λαμπτήρες θα πρέπει να επιλέγονται με κατάλληλες ιδιότητες χρωματικής απόδοσης, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στο πρότυπο EN12464-1, και για τη διάκριση χρωμάτων και τη μείωση της κόπωσης των ματιών.
Ενεργειακή Απόδοση
Τα φωτιστικά σώματα θα πρέπει να επιλέγονται ώστε να πληρούν τις απαιτήσεις του Μέρους L των Κανονισμών Δόμησης. Τα χαρακτηριστικά διανομής θα πρέπει επίσης να αντιστοιχούν στις απαιτήσεις των παραπάνω κριτηρίων.
Ειδικές Σκέψεις
Ορισμένες εφαρμογές απαιτούν πρόσθετες παραμέτρους, όπως η προσθήκη φωτισμού προβολής, η επίπονη φύση του περιβάλλοντος ή η χρήση εξοπλισμού οθόνης προβολής. Τα φωτιστικά θα πρέπει να επιλέγονται και ο σχεδιασμός να ολοκληρώνεται λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στοιχεία, όπου είναι απαραίτητο.
Αφού ληφθούν υπόψη όλα αυτά τα κριτήρια, μπορεί να γίνει ένας υπολογισμός του σχήματος φωτισμού. Η πιο δημοφιλής μέθοδος για τον προσδιορισμό της ποσότητας των απαιτούμενων φωτιστικών, του επιπέδου φωτισμού που επιτυγχάνεται και της διάταξης του φωτιστικού, είναι η χρήση λογισμικού υπολογιστή που έχει δημιουργηθεί ειδικά για τον σχεδιασμό φωτισμού. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι όλα τα παραπάνω κριτήρια πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν από τη χρήση λογισμικού υπολογιστή, εάν πρόκειται να παραχθεί ένα ικανοποιητικό σχήμα.
Ο σχεδιασμός φωτισμού μπορεί επίσης να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας δημοσιευμένα φωτομετρικά δεδομένα, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στις σελίδες προϊόντων αυτού του οδηγού. Ο μέσος φωτισμός μέσω της μεθόδου υπολογισμού των lumen μπορεί να παρέχει γρήγορα αποτελέσματα που μπορούν στη συνέχεια να αξιολογηθούν και να διευκολύνουν τον πιο λεπτομερή σχεδιασμό της καταλληλότερης επιλογής, εάν απαιτείται.
Υπολογισμοί μεθόδου Lumen
Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί τους πίνακες συντελεστών αξιοποίησης που δημιουργούνται από φωτομετρικές μετρήσεις κάθε φωτιστικού. Αρχικά, πρέπει να υπολογιστεί ο Δείκτης Χώρου (K) του χώρου, ο οποίος είναι η σχέση και το μέτρο των αναλογιών του δωματίου:
K = Μ x Π / (Μ + Π) x Υμ
Οπου:
L= μήκος δωματίου
W= πλάτος δωματίου
Hm= ύψος του φωτιστικού πάνω από το επίπεδο λειτουργίας
Το αποτέλεσμα χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τις τιμές ανακλαστικότητας δωματίου για να ληφθεί ένας συγκεκριμένος συντελεστής αξιοποίησης για την επιφάνεια που φωτίζεται από τους πίνακες.
Αυτό μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ως μέρος του υπολογισμού για τον προσδιορισμό του μέσου επιπέδου φωτισμού, χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο τύπο:
E = F xnx N x MF x UF / A
Οπου:
μι= μέση φωτεινότητα
φά= αρχικοί αυλοί λάμπας
ν= αριθμός λαμπτήρων σε κάθε φωτιστικό
Β= αριθμός φωτιστικών
ΜΦ= συντελεστής συντήρησης
UF= συντελεστής αξιοποίησης
A= περιοχή
Ο συντελεστής συντήρησης είναι ένα πολλαπλάσιο παραγόντων και καθορίζεται ως εξής:
MF = LLMF x LSF x LMF x RSMF
Οπου:
LLMF= συντελεστής συντήρησης φωτεινής ροής λαμπτήρα - η μείωση της φωτεινής ροής μετά από συγκεκριμένες ώρες καύσης
LSF= συντελεστής επιβίωσης λαμπτήρα - το ποσοστό βλαβών λαμπτήρα μετά από συγκεκριμένες ώρες καύσης
LMF= συντελεστής συντήρησης φωτιστικού - η μείωση της φωτεινής απόδοσης λόγω εναπόθεσης βρωμιάς πάνω ή μέσα στο φωτιστικό
RSMF= συντελεστής συντήρησης επιφάνειας δωματίου - η μείωση της ανακλαστικότητας λόγω της εναπόθεσης βρωμιάς στις επιφάνειες του δωματίου
Καμπύλες πολικής έντασης
Αυτό απεικονίζει την κατανομή της φωτεινότητας
ένταση, σε cd/1000 lm, για την εγκάρσια
(συνεχής γραμμή) και αξονικά (διακεκομμένη γραμμή) επίπεδα του
το φωτιστικό. Η καμπύλη παρέχει μια οπτική
οδηγός για τον αναμενόμενο τύπο διανομής
από το φωτιστικό π.χ. φαρδύ, στενό, άμεσο,
έμμεσο κ.λπ., εκτός από την ένταση.
Διαγράμματα Κώνου Φωτισμού
Συνήθως χρησιμοποιείται για προβολείς ή λάμπες με
ανακλαστήρες, το διάγραμμα υποδεικνύει το
μέγιστη φωτεινότητα, E lux, σε διαφορετικές
αποστάσεις, συν τη γωνία δέσμης του λαμπτήρα
πάνω από το οποίο η φωτεινή ένταση μειώνεται σε
50%. Η διάμετρος της δέσμης στο 50% της κορυφής
η ένταση, σε σχέση με την απόσταση, είναι επίσης
φαίνεται.
Διάγραμμα Συντελεστών Αξιοποίησης
Οι συντελεστές αξιοποίησης δείχνουν το ποσοστό των
η φωτεινή ροή από τη λάμπα που
φτάνει στο σχέδιο εργασίας. Αυτό είναι για το
συγκεκριμένο φωτιστικό και επιτρέπει την επιφάνεια
ανακλαστικότητα και Δείκτης Χώρου. Χρησιμοποιείται το UF
σε υπολογισμούς μέσης φωτεινής ροής για τον υπολογισμό
το μέσο επίπεδο φωτισμού για μια περιοχή
με ένα συγκεκριμένο φωτιστικό.
Καρτεσιανά Διαγράμματα
Χρησιμοποιείται γενικά για προβολείς, αυτό υποδεικνύει
η κατανομή της φωτεινής έντασης, σε
cd/1000 lm, για την οριζόντια (συνεχής γραμμή)
και κατακόρυφα (διακεκομμένη γραμμή) επίπεδα του
φωτιστικό. Το διάγραμμα παρέχει μια οπτική
οδηγός για τον αναμενόμενο τύπο διανομής
από το φωτιστικό π.χ. στενό ή φαρδύ
δέσμη κ.λπ., εκτός από την ένταση. Το
τα σχετικά δεδομένα απεικονίζουν τη γωνία δέσμης
έως 10% μέγιστη ένταση.
Διάγραμμα Isolux
Τα περιγράμματα παρέχουν τα σημεία ίσης
ένταση φωτισμού, σε lux, στο πάτωμα ή στον τοίχο
επίπεδο, από μια συγκεκριμένη δηλωμένη βάση
θέση. Το διάγραμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για
αξιολογούν τα χαρακτηριστικά κατανομής του
φωτιστικό εκτός από τον καθορισμό του φωτισμού
επίπεδα.
